De ik-vertelinstantie wordt in 'Een schitterend gebrek' gebruikt om de emoties, de gedachten en de herinneringen van de hoofdpersoon duidelijk te maken. Hierdoor wordt je inleven in de hoofdpersoon veel makkelijker, want je kent de beweegredenen en de redenaties van de hoofdpersoon.
De auctoriale vertelinstantie zoals in 'De schilder en het meisje' zorgt ervoor dat de schrijver veel over de omgeving en onbelangrijke details kan vertellen die de hoofdpersoon niet kent. Ook zorgt deze vertelinstantie ervoor dat je niet veel weet over de hoofdpersoon zelf, tenzij de verteller iets over hem/haar vertelt, dit helpt ook bij het mysterieus houden van de hoofdpersoon en je vraagt je af waarom hij/zij iets doet.
Ik vind de ik-vertelinstantie fijner, omdat ik me dan meer in kan leven in de hoofdpersoon. Dit zorgt ervoor dat het verhaal voor mij interessant blijft en ik sneller verder wil lezen. In sommige gevallen vindt ik de auctoriale vertelinstantie beter. Dit vooral in verhalen waarbij de hoofdpersoon een geheimzinnig persoon is en het verhaal een soort puzzel wordt waarin je uit de ene gebeurtenis de drijfveren achter de hoofdpersoons gedrag in de andere gebeurtenis moet afleiden.
(dit bericht was eerder geplaatst op mijn schrijfblog, het is wel op tijd ingeleverd. Als iemand hiervoor bewijzen wil zien, dit kan)
De auctoriale vertelinstantie zoals in 'De schilder en het meisje' zorgt ervoor dat de schrijver veel over de omgeving en onbelangrijke details kan vertellen die de hoofdpersoon niet kent. Ook zorgt deze vertelinstantie ervoor dat je niet veel weet over de hoofdpersoon zelf, tenzij de verteller iets over hem/haar vertelt, dit helpt ook bij het mysterieus houden van de hoofdpersoon en je vraagt je af waarom hij/zij iets doet.
Ik vind de ik-vertelinstantie fijner, omdat ik me dan meer in kan leven in de hoofdpersoon. Dit zorgt ervoor dat het verhaal voor mij interessant blijft en ik sneller verder wil lezen. In sommige gevallen vindt ik de auctoriale vertelinstantie beter. Dit vooral in verhalen waarbij de hoofdpersoon een geheimzinnig persoon is en het verhaal een soort puzzel wordt waarin je uit de ene gebeurtenis de drijfveren achter de hoofdpersoons gedrag in de andere gebeurtenis moet afleiden.
(dit bericht was eerder geplaatst op mijn schrijfblog, het is wel op tijd ingeleverd. Als iemand hiervoor bewijzen wil zien, dit kan)
